رویداد ناشتانت ۱۹ و آنچه جامعه متخصص ایرانی در کانادا به آن نیاز دارد
امروز مورخ ۲۴ فوریه ۲۰۲۴ جلسه نوزدهم از سری برنامههای ناشتانت در ولکامسنتر شهر ریچموندهیل اجرا شد.
تا جایی که یادم است جذابیت و سودمندی این سری رویدادها باعث شده تا من در تمام جلسات آن حضور داشته باشم و هر جلسه هم برای من دستاوردهای آموزندهای داشته است.
برای کسانی که نمیدانند خلاصه میگویم که ناشتانت گردهمایی کارآفرینان، استارتاپها و متخصصین ایرانی است که توسط آقایان بهمن نصیری، داریوش مرتضوی و محمد نادی طراحی شده است و تمرکز آن بر نتورکینگ و اشتراک نظرات شرکت کنندگان در جلسه میباشد.
ماموریت ناشتانت:
کشف توانمندیهای حرفهای اشخاص و شرکتها و ایجاد همافزایی جهت ایجاد اکوسیستمی برای ایجاد و پرورش استارت آپها و بیزینسها
قدرتمندسازی توانمندیهای شرکت کنندگان از طریق نتورکینگ، به اشتراک گذاری دانش و تخصص، و ایجاد مشارکتهای استراتژیک
ارتقای مهارتهای نرم شامل کار گروهی، معرفی موثر محصول و بیزینس، به اشتراک گذاری منابع، ...
معمولا جوانان و مخصوصا تازهواردین در این جلسات شرکت میکنند و ضمن معرفی خود، اهدف و برنامههای خود برای راهاندازی استارتاپ، نیازها و کمکهایی که لازم دارند را هم مطرح میکنند و با افراد همفکر خود مرتبط میشوند. در همه جلسات افراد با تجربه بیشتر هم حاضر هستند که در نقش منتور یا کوچ، به تازهواردین راهنمایی و مشورت میدهند.
مدتی است که ناشتانت افراد علاقمند را به عنوان داوطلب جذب کرده و یک تیم مرکزی مدیریت تشکیل شده است که قرار است جلسات را طراحی و اجرا کنند.
در این جلسه مدیریت با مازیار گنجهای بود که ضمن هماهنگی برای معرفی همه شرکت کنندگان، یک بازی جذاب هم برای ایجاد همافزایی و تعامل بیشتر بین شرکتکنندگان پیاده سازی کرد که مورد توجه بسیار زیادی قرار گرفت.
در این جلسات، وقتی نوبت من میشود، معمولا خودم را به عنوان مدیر مارکتینگ و ارتباطات سازمان غیر انتفاعی که در آن کار میکنم معرفی میکنم و معمولا هم نیازی به توضیحات اضافی ندارم چون خود تایتل گویای همه چیز است. گاهی هم به عنوان بخشی از مسئولیت اجتماعی خودم، فعالیت تولید محتوای آموزشی در شبکههای اجتماعی را چاشنی معرفی کوتاه خودم میکنم.
در جلسه امروز، مثل همه جلسات قبلی، تعداد زیادی افراد جدید هم به جمع ناشتانت پیوستند که شنیدن تجارب و نظراتشان برای من بسیار جذاب و آموزنده بود.
از لابهلای صحبتها که ترکیبی از امید، چالشهای عمیق و جدی، گاهی هم حتی نا امیدی، ترس، و درد ناشی از عدم ثبات و مبهم بودن مسیر، میتوان چالشها و نیازهای جدی همه تازهواردین را درک کرد.
هرچند من خودم مراحل اولیه ورود به کانادا را پشت سر گذاشتهام ولی چه جالب است که میبینم برخی از چالشها هنوز هم بر زندگی و کار من حاکم هستند و انگار که قرار نیست هرگز برطرف شوند. انگار ما مهاجرین، همیشه تازهوارد محسوب خواهیم شد.
مشکلات در کاریابی و به طبع آن، چالشهای مالی که ایجاد میشود، از دردناکترین تجربیات هر تازه واردی است.
تفاوتی هم ندارد که با چه روشی و در چه سنی و یا چه پیشینه کاری و تحصیلی به کانادا بیاییم. تقریبا همه به نوعی و کم یا بیش، مشکلات مالی و چالشهای پیدا کردن کار را تجربه میکنیم.
فرای این چالشهای عمومی، چیزی که من به عنوان یک تولید کننده محتوا و فعال در حوزه مارکتینگ و ارتباطات میبینم، عدم یکپارچگی و نبود یک سازمان جامع برای مراجعه تازهواردین ایرانی است. البته سازمانهای متعددی در کانادا وجود دارند. سازمانهای بسیار بزرگی که اکثر آنها بودجههای میلیونی از دولت دریافت میکنند تا به تازهواردین خدمات بدهند. ولی سطح این خدمات و میزان فراگیری آنها همیشه هم چاره ساز نیست و قادر به پوشش همه نیازهای تازهواردین نیست.
فرای خدمات عمومی که به تازهواردین ارائه میشود، سطح دومی از خدمات دولتی را نمیتوان یافت که بتواند تازهواردین را به ادامه مسیر کمک کند. مثلا یک تازه وارد که تصمیم دارد پس از عبور از مراحل اولیه سکونت در کانادا مثل دریافت سین نامبر، کارت بهداشت، گواهینامه رانندگی، کارت اقامت دائم وحتی دریافت مشاورههای اولیه برای ویرایش رزومه کاری، شغلی برای خودش ایجاد کند، مسیر بسیار مبهم و پیچیده میشود و مهاجرین تقریبا برای دست و پا زدن در مسیری نه چندان ساده، رها میشوند.
در این میان وجود دارند سازمانهای سطح دومی که توسط علاقمندان و داوطلبین مدیریت میشوند که تنها امید این تازه واردین محسوب میشوند. این خدمات معمولا به طور خودجوش و اکثرا بدون حمایت خاصی طراحی و اجرا می شوند که نمونه آن همین برنامههای ناشتانت است.
هرچند ناشتانت حرکتی بسیار ارزشمند است ولی به نظرم هنوز ساختار نهایی و پایدار خودش را پیدا نکرده و شاید یک سال دیگر زمان بخواهد تا بتواند ماموریت اصلی خودش را شناسایی و سازماندهی کند. گاهی در چند جلسه پیاپی افراد تاثیرگذاری در جلسات شرکت میکنند که جای امیدواری است و بعد ناگهان هیچ خبری از آنها نیست و از وجودشان بیبهره میشویم. این سطح از دینامیک هرچند ممکن است جذاب به نظر برسد ولی نشان از این دارد که افراد تعهدی برای حضور پیوسته ندارند و یا ارزشی که به دنبال آن هستند را به دست نمیآورند و به همین دلیل نمیتوان روی سطح کیفی جلسات مطمئن بود. همچنین حضور افراد جدید که شاید بتوان گفت عامل اصلی شکل گیری این جلسات است، چون عموما دارای درک عمیق از ماموریت ناشتانت نیستند و یا برداشت درستی از ماموریت آن ندارند، باعث ایجاد ابهاماتی در جلسات میشود که نیاز به بیان مطالب تکراری و در نهایت عدم استفاده موثر از زمان، از عواقب آن خواهد بود.
با همه این توضیحات، شخصا خوشحال هستم که چنین حرکتهایی در سطح جامعه ایرانیان کانادا شکل میگیرد و بسیار امیدوار هستم که بتواند قدمی هرچند کوچک در رشد جامعه ایرانیان متخصص، جوان، کارآفرین و موفق در کانادا بردارد. لازم است تا به نوبه خودم از دستاندرکاران و طراحان این نوع برنامهها تشکر کنم.
برای آشنایی بیشتر با ناشتانت و حضور در جلسات بعدی، حتما در گروه تلگرامی ناشتانت عضو شوید.
اگر مطالب این خبرنامه را دوست دارید، لطفا آن را برای دوستان خودتان هم بفرستید.
موفق باشید،
محمود از تورنتو.